De 11 van 1 miljard: dit is het elftal van de duurste transfers van 2017

Het jaar zit er bijna op en 2017 zal ook de geschiedenisboeken ingaan als dat van de hallucinante, voor sommigen wansmakelijke, transfer van Neymar. De Braziliaanse vedette ruilde Barcelona in voor PSG en 222 miljoen euro maakte de omgekeerde beweging. Daarmee werd het vorige record dat nog op naam stond van Paul Pogba meteen verdubbeld. Man United kocht de Fransman in 2016 voor 105 miljoen. Hij zou er dit jaar met moeite de top drie mee halen. Neymar was namelijk niet de enige die zich rijk rekende. Als we het elftal van de duurste transfers van 2017 zouden willen samenbrengen, zou ons dat op een 'peulschil' na een miljard kosten. Voor deze elf werd dit seizoen zomaar eventjes 996,5 miljoen euro gedokt.

Op 3 augustus werd de deal die al weken in de lucht hing afgerond. Neymar verliet Messi en Suarez om Cavani en Di Maria te vervoegen bij PSG. Hij miste zijn rentree in Parijs niet. PSG denderde door de Ligue 1 én de Champions League en wordt vandaag door veel kenners als het sterkste team van Europa gezien. Voor een jaarloon van 45 miljoen euro vertrok Neymar uit Camp Nou waar hij 'maar' 12,5 miljoen per jaar opstreek. PSG kreeg er in het eerste deel van het seizoen al 17 goals en 14 assists voor terug.

Strikt genomen hoort hij niet in deze lijst. Kylian Mbappé wordt op dit moment nog gehuurd van Monaco. Pas na dit seizoen betaalt PSG de afgesproken 185 miljoen. Een sluw plannetje om de financiële regels te snel af te zijn. Mbappé schittert in het Parc des Princes in de schaduw van Neymar. Het nog altijd maar 19 jaar oude supertalent bevestigt in Parijs en kan straks één van de vedettes op het WK worden.

Een groot deel van de Neymar-inkomsten investeerde Barcelona zonder verpinken in deze jonge Franse aanvaller. Bij Borussia Dortmund rinkelde de kassa als nooit tevoren. Veel kregen de Catalanen er wel nog niet voor terug. Dembélé liep een spierscheur op bij zijn derde basisplek, maar Barça heeft ongetwijfeld geduld. Of Dembélé op termijn ook effectief de fakkel kan overnemen van Messi, is wel nog even afwachten.

De enige Belg in het rijtje en meteen de duurste aller tijden. Hij lag lange tijd in de balans met Alvaro Morata, maar uiteindelijk koos Mourinho toch voor Big Rom. Vreemde wending want in hun periode bij Chelsea was er niet meteen veel chemie tussen de twee. Lukaku startte furieus met zeven goals in zeven wedstrijden, maar loopt intussen al een tijdje achter zijn beste vorm aan. Met 15 goals in alle competities maakte hij er wel drie meer dan Morata. Mourinho heeft dus (voorlopig) gelijk gekregen.

66 miljoen voor een speler die pas vanaf 1 januari in actie mag komen en toch aarzelde Atletico niet. Bij Chelsea was het op voor de Braziliaanse Spanjaard. Costa maakte zich haast onmogelijk op Stamford Bridge. Het woelwater ging met vriend en vijand in de clinch en bleef uiteindelijk met voornamelijk vijanden achter. Allemaal met voorbedachte raden om zijn terugkeer naar Madrid te forceren? Uitkijken hoe hij straks met Simeone overeenkomt.

Leek zoals u net iets hoger al kon lezen voorbestemd voor Manchester United, maar het werd dus toch Chelsea. Real Madrid maakte een seizoen geleden gebruik van de fameuze terugkoopclausule en haalde Morata na twee seizoenen weer op bij Juventus voor 30 miljoen. In Bernabeu deed Morata het zeker niet onaardig, maar de moordende concurrentie bij Real dwong hem toch opnieuw naar de uitgang. Een goede zet die terugkoopclausule want na één seizoen in Madrid, betaalde Chelsea meer dan het dubbele voor Morata.

Eigenlijk was de deal eind december 2016 al afgerond, maar we rekenen Oscar toch bij de wintertransfers van 2017. Hij kwam uiteindelijk pas in februari voor het eerst in actie voor Shanghai. De enige wintertransfer die de top tien haalde en ook de enige die naar een niet-Europees land trok. De bank bij Chelsea was hij beu en in China betalen ze hem met de glimlach 24,5 miljoen per jaar. Het kost hem mogelijk straks wel een plekje op het WK in Rusland. Zijn laatste selectie voor Brazilië dateert intussen van 2016.

Het hoeven niet altijd aanvallers of spelverdelers te zijn. Manchester City had in die compartimenten al keuze te over en Pep Guardiola investeerde liever meer dan 100 miljoen aan twee backs. De Fransman Benjamin Mendy viste hij bij Monaco op. Even slikken toch toen Mendy eind september een zware knieblessure opliep. Hij werd aanvankelijk pas in april weer op de velden verwacht, maar zijn revalidatie lijkt toch vlotter te verlopen.

Arsène Wenger staat bij de fans niet bekend als een big spender, maar voor Alexandre Lacazette moest het spaarvarken er toch aan geloven. Hij mocht een slordige vijf miljoen meer kosten dan Mesut Özil. Lacazette had het na zeven jaar Lyon wel gehad in de Ligue 1. Er was interesse van meerdere Engelse clubs, maar het werd Arsenal. Helemaal ontploffen deed hij nog niet, maar met 8 goals kan je ook niet van een mislukte transfer spreken. De verhouding prijs-kwaliteit kan en moet beter.

Misschien wel de transfer die het meeste wenkbrauwen deed fronsen. Zabaleta was versleten en dus smeet City met het geld voor een vervanger. Meer dan 50 miljoen voor een rechtsachter van 27 jaar. Het kan allemaal in de Premier League. Walker kan wel ballen, maar het is niet meteen de sierlijkste voetballer in ons lijstje. Veel progressiemarge heeft hij trouwens ook niet meer, maar Guardiola wilde hem er graag bij en kreeg zijn zin.

Een kampioenenploeg bestaat uit meer dan elf spelers en dus heb je ook bankzitters nodig. Ook daar hebben ze bij City 50 miljoen voor veil. Bernardo Silva bijvoorbeeld. Vijf keer verscheen hij aan de aftrap in de Premier League, nog maar twee keer maakte hij de 90 minuten vol. In de Champions League mocht hij in de duels tegen Feyenoord en de overbodige match tegen Shakhtar opdraven. De Portugees had wellicht op meer gehoopt dan een rol als invaller, maar het zegt veel over de grote luxe bij City.